ေန၀င္ဆည္းဆာကို ကမၻာအရပ္ရပ္က လာေရာက္ကာ ရႈ႕ေငးခံစားၾကသည္ကို
လူတိုင္း ေတြ႕ဖူး ျမင္ဖူးၾကေပမည္။ ဘာကိုၾကည့္ၿပီး
ဘာကို ခံစားသည္ဆိုသည္ကို ငယ္စဥ္က တခါမွ မစဥ္းစားမိ။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ကဗ်ာဆရာ၊ အႏုပညာရွင္မ်ားကလည္း
အမွတ္တရဆည္းဆာကို ခံစားတင္ျပရင္း အသက္သြင္းခဲ့ၾကသည္။
ခရီးသြားျခင္းအေၾကာင္းေတြေရးေနၾကေတာ့ ဖတ္ေနရင္းကို
ထသြားခ်င္လိုက္တာ။ သဘာ၀အလွေလးေတြနဲ႕ယွဥ္ၿပီး ေရးၾက၊ ဓါတ္ပံုရိုက္တင္ၾကနဲ႕ ကိုယ္ေရာက္ေနသလို
ခံစားရမိျပန္ေရာ။ တခါတေလ ကိုယ္သြားၿပီးသားေနရာေလးေတြကို ျပန္ဖတ္ရေတာ့လည္း အေပ်ာ္ေလးေတြျပန္၀ဲလာတာေပါ့ေနာ္။
တင္ျပပံုေလးေတြ ကလည္း တကယ္ကိုေကာင္းတာကိုး။ ခရီးသြားျခင္းအႏုပညာကိုေတာ့ တင္ဆက္ပံု ေကာင္းလာေတာ့
အရင္ထက္ ပိုခရီးေရာက္လာသည္မွာ အမွန္ပင္။ ခရီးသြားလုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္လာလွ်င္ ေဒသခံျပည္သူ
မ်ားအားလံုးလည္း အပို၀င္ေငြတိုးတက္ လာသလို ႏိုင္ငံအတြက္လည္း ႏိုင္ငံျခား၀င္ေငြ တိုးတက္လာမည္မွာအမွန္ပင္။
Tactic and Strategy ေကာင္းေကာင္းျပင္ထားဖို႕ေတာ့ လိုေပမည္။
မွတ္မွတ္ရရ ခရီးသြားလာရင္းျဖင့္ ညေနဆည္းဆာကို သတိတရျဖင့္
အခ်ိန္ေပးကာ ခံစားၾကည့္မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း ႏွလံုးသားရွိေသာ လူသား တစ္ဦးျဖစ္ေနေတာ့
အလွအပ အႏုပညာကို ခံစားမိသည္။ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ေတာ့ ညေန ဆည္းဆာခ်ိန္သည္ ရံုးျပန္၊ ေက်ာင္းျပန္၊
အလုပ္ျပန္ခ်ိန္ျဖစ္ေနတတ္ပါသည္။ အခုလို ကားေတြအရမ္းမ်ားလာေသာ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေန၀င္ခ်ိန္ဆိုတာ
ၿမိဳ႕ျပအတြက္ ခံစားစရာ ရသျမင္ကြင္းတခု မျဖစ္ေတာ့ေပ။
ေဆးလိပ္လည္းတို၊
ေနလည္းညိုၿပီ၊ ငါ့ကို ျပန္ပို႕ၾကပါေလ ဆိုေသာ ကဗ်ာဆရာ တင္မိုး၏ လက္ရာကလည္း ဘ၀ဆည္းဆာကို
အခ်က္ျပေနသလိုပင္။ လူေတြအကုန္လံုးမွာေတာ့ တာ၀န္ကိုယ္စီျဖင့္ ရွင္သန္ေနၾကရာ ဘ၀အေမာမ်ားကို
ေျဖဆည္ဖို႕ရာေတာ့ တခုမဟုတ္ တခုရွာေဖြရေပမည္။ တခ်ိန္တခါက ျမိတ္ကၽြန္းစုမ်ားသို႕ ခရီးထြက္ခဲ့စဥ္ကေတာ့
ခံစားမႈက တမ်ိဳးပင္။
ေခ်ာင္းသာ၊ ေငြေဆာင္တို႕ကဲ့သို႕ ပင္လယ္ျပင္၏ညေနဆည္းဆာကို
ၾကည့္ရႈ႕ခံစားရျခင္းမ်ိဳး မဟုတ။္ ကၽြန္းတကၽြန္းမွ တကၽြန္းကူးလိုက္သန္းလိုက္ျဖင့္ ေနာက္ဆံုးအိမ္ျပန္ခရီးကေတာ့
ပင္လယ္ျပင္ႀကီးအတြင္းမွာပင္ ေနမင္းႀကီးက ေတာင္စြယ္ေတြၾကားေပၚလာလိုက္၊ ေပ်ာက္သြားလိုက္ႏွင့္
အျပာေရာင္ေရျပင္ႀကီးကိုပင္ လိေမၼာ္ေရာင္ေသြးလိုက္၊ နီညိဳေရာင္ ပတ္ျဖန္းလိုက္ႏွင့္ တစ
တစ ႏွိမ့္ဆင္းလာသည္ကို ၾကည့္ရတာ ဘယ္အလွႏွင့္မွ်မတူေပ။ ေရႊေရာင္လႊမ္းေသာအာကာျပင္ႀကီးမွ
တိမ္ညိဳ၊ တိမ္ျပာ၊ တိမ္လိေမၼာ္ တခုၿပီးတခု လွခ်င္တိုင္းလွေနပါသည္။ ဓါတ္ဆရာမ်ား အတြက္ေတာ့
တခ်က္ၿပီးတခ်က္ တဖ်တ္ဖ်တ္ ရိုက္ကာ အလုပ္ရႈပ္ေနသလို အလွသမီးပ်ိဳေလးမ်ားကေတာ့ မာယာမ်ားၿပီး
က်ယ္ေျပာလွေသာ ပင္လယ္ႀကီးကိုပင္ ေမ့ေနသလို ….
ပင္လယ္ဆိုတာကေတာ့ မလႈပ္မယွက္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္တယ္ဆိုတာ
မရွိပါဘူးေနာ္။ လိႈင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ တတိတတိ တိုးေနတာကို ေတြ႕ေနရမွာပါ။ ေပ ၂၀ ေလာက္ျမင့္တဲ့လိႈင္းကို
သာမာန္အခ်ိန္မွာ မျမင္ေတြ႕ရေပမယ့္ မုန္တိုင္းခ်ိန္မွာေတာ့ ေပ ၅၀ ဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။
ဆူနာမီဆိုရင္ေတာ့ ခံစားဖူးသူေတြ ပိုသိမယ္ထင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ခရီးသြားလုပ္ငန္းအတြက္ အစေကာင္းမွ
အေႏွာင္းေသခ်ာမွာျဖစ္ေၾကာင္းတင္ျပရင္း……..
ကိုရဲ
09257573939
